Dag 7

Rustdag in Neckargemünd

Morgen rustdag. Met dat in m’n achterhoofd ging ik gisteravond slapen. Mijn achterhoofd is blijkbaar heel goed in gebruik maken van de situatie, want die werd pas wakker om een uurtje of half 11. Klokje rond weer dus. M’n lichaam kon het vast goed gebruiken.

Toen ik wakker werd kookte ik al aardig m’n tent uit. Ondanks dat ie Fresh & Black is (koel en donker), was de temperatuur van vandaag hem toch iets te machtig. Wellicht had dat ook te maken met alle kleding aan mijn lijf tegen de koele nacht. Door de hitte mezelf toch maar even omgetoverd tot beachboy en mijn trouwens perfecte luchtbedden naar buiten getransporteerd. Het zonnen kon beginnen.

Ontbeten met een komkommer, smoothie en een broodje. Het boek op aanraden van Marco er maar eens bijgepakt en ik moet toegeven dat ie gelijk heeft, het had me gelijk te pakken. Het is dat Feyenoord vandaag een wedstrijd speelde die ik wilde zien. Achteraf had ik zoals zo vaak dit seizoen toch liever niet gekeken. Maar ja, tis toch je cluppie.

Ondertussen al genoten van een paar heerlijke weizen en dus die wedstrijd die vanuit mijn perspectief nergens op sloeg, begon ik te merken dat ik een specifiek onderdeel van mijn lichaam was vergeten in te smeren. In de brandende zon, stonden ineens mijn voeten in de hens met een prachtige aftekening van mijn unisex Hema slippers.

Terwijl over het water veel mensen passeerden per boot, kano of sup, kwamen aan de andere kant van m’n tent veel fietsers voorbij. Waarvan velen vrolijk groeten en sommigen zich af vroegen of ik ook echt hier ging slapen.

Even gezellig gebeld met Merle en de hele schoonfamilie, daarna een pizza salami besteld bij de plaatselijke pizzabezorger. Helaas was hun Duitse vocabulaire nog schaarser dan het mijne, waardoor ik anderhalf uur op mijn gewenste avondmaal kon wachten. Gelukkig was dat geen probleem op een dag als vandaag, want ik had alle tijd en een meeslepend boek waardoor de dag snel voorbij leek te gaan.

Nu lig ik, terwijl de zon onder is gegaan, weer in mijn tent dit verhaal te schrijven met op de achtergrond het onvermoeibare orkest van vogelgezang. Een prettig geluid om zo bij in slaap te vallen.

Morgen weer een dag. Een eerste dag met wat hoogtemeters, het voorproeven op de bergen gaat vanaf nu beginnen. Direct een etappe van 95 kilometer. Ontzettend veel zin in en vooral benieuwd hoe ik er morgenavond over denk. Ik zal het weer laten weten.

Als laatste nog een dankjewel voor alle leuke reacties die ik krijg. Doet me goed en leuk dat iedereen zo meeleeft en enthousiast is! Merci!