top of page
Zoeken
Foto van schrijvermerlekeessen

Dag 25

Sistiana - Sapjane (75 km)



Wakker geworden op camping Mare Pineta in Sistiana. De zon schijnt al fel, precies volgens het beeld dat ik van Italië heb. Een ontbijtje gehaald bij de campingsuper, genieten van de sanitaire ruimte en even rustig wakker worden met fijne muziek. Rond de middag weer alles klaar voor vertrek en klaar voor een zware etappe die me via Slovenië naar Kroatië gaat brengen.


Nadat ik heb uitgecheckt fiets ik via Sistiana richting het oosten. Gelijk na het dorp wordt ik op de proef gesteld. Een helse klim over een pad dat je nauwelijks een pad mag noemen. Gebroken puin tegen een steile helling om de dag mee te beginnen. Heftig zwetend bereik ik na 8 kilometer en 200 hoogtemeters een dorpje vanwaar het even iets vlakker zal worden.


De typisch Italiaanse dorpjes die ik passeer met daaromheen ellenlange wijngaarden. De huizen voornamelijk wit met rode dakpannen, al is er een zo nu en dan een huis roze, groen, blauw of paars geverfd. Tussen de dorpen in zou ik, ook al zijn er niet veel opties om af te slaan, ongetwijfeld verdwalen zonder iets van navigatie. De kilometers lange smalle wegen door natuur met lage bebossing lijken op een doolhof en er is geen enkel huis buiten de dorpskernen te vinden. Het continue op en af in de warme zon zorgt ervoor dat mijn watervoorraad snel aan het slinken is. Mijn lichaam moet duidelijk wennen aan de warmte en brandende zonnestralen, maar je hoort me niet klagen, want dit is wat ik wilde en het is heerlijk.



Als ik na San Pelagio, Prepotto, Opicina en Padriciano aan kom in Basovizza na bijna 30 kilometer besluit ik op het plein voor de kerk even een broodje te eten onder de schaduw van een boom. De laatste keer in Italië, want als ik daarna door fiets bereik ik in een paar kilometer de grens met Slovenië die ik wederom geruisloos kan oversteken.


Direct na binnenkomst ben ik helemaal door mijn water heen en besluit ik in een restaurant te vragen of het gevuld kan worden. Gelijk een colaatje voor de benodigde suikers en weer door. Nabij Kozina op 40 kilometer, kom ik een supermarkt tegen en besluit daar eten en drinken in te slaan voor mijn avond wildkamperen. Als ik daarna doorfiets kom ik er na 2 kilometer achter dat m’n GoPro nog in het winkelkarretje moet liggen. Ik sla mezelf een keer voor m’n kop en fiets als de wiedeweerga weer terug. Gelukkig, hij ligt er nog, mijn filmmateriaal is niet verloren. Opgelucht haal ik adem.


Ik kan weer verder en wat volgt is 24 kilometer lang gestaag klimmen over een regionale weg waar de vrachtwagens me om de oren suizen. Met een steeds beter uitzicht naarmate ik hoger kom over het mooie landschap, dat tot in de verre verte door golft als een oase van groen. Langs de weg wordt overal reclame gemaakt voor slim investeren in vakantiehuizen in Kroatië, wat me zegt dat ik bijna bij de grens ben.


Nog even een Cornetto Framboos eten bij het laatste tankstation in Slovenië voor ik aan de laatste klim begin richting de grens. Nog 6 kilometer klimmen en dan 2 afdalen tot aan de douanepost. Het waren pittige kilometers, maar dat werd de grensovergang ook.


Als ik me aansluit in de rij bij de grens, is er net een wisseling van de wacht. Nieuwe frisse douanebeambten, geen goed teken. Als dan voor mij alle drie de auto’s rechtsomkeert moeten maken, waarvan 1 omdat de sukkel een negatieve testuitslag met de datum van morgen bij zich had, begin ik wel iets te knijpen met m’n billetjes. ‘Cool’ blijven en lief lachen, ook al heb ik een mondkapje voor, denk ik bij mezelf. Ze wil nog wel moeilijk doen en me wijzen op het feit dat ik maar 12 uur in Kroatië mag zijn, waarop ik “yes, I know” antwoord. Ze kijkt me gedenkwaardig aan, maar heeft niets om me er niet in te laten (dankzij mijn negatieve test uit Slovenië) en laat me met tegenzin door. HOPPAAA ik ben in Kroatië!



Ik sjees de afdaling naar beneden en ben hartstikke blij dat ik binnen ben. Onderweg kom ik nog een geldwisselkantoor tegen, waar ik mijn euro’s wissel voor de Kroatische kuna. Na een paar kilometer verder dalen via de dorpjes Pasjak en Sapjane vind ik langs de regionale weg een klein paadje door de bosjes van de weg af. Een ideale plek om na dik 75 kilometer fietsen de tent op te zetten.


Morgen verder richting en voorbij Rijeka. Het weer is perfect en Kroatië weer een nieuw land waar ik benieuwd naar ben!



110 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Dag 49

Dag 48

Dag 47

Comentarios


bottom of page