top of page
Zoeken
Foto van schrijvermerlekeessen

Dag 23

Tolmin (Tolmin kloof hike)


Nadat ik gister als een verzopen kat was gearriveerd bij hostel Hildegarden, had ik al bedacht dat me dat vandaag niet weer ging gebeuren. Dus toen ik wakker werd om 9 uur en er om 10 uur een ontbijtje voor me klaar stond hoefde ik geen aanstalten te maken om te vertrekken. Geen nieuwe fiets kilometers dus, maar daarentegen had ik vandaag wel de tijd om wat nuttige dingen uit te zoeken.


Zo kon ik rond het middaguur hier in het kleine stadje een coronatest doen waarmee ik de grenzen van Italië en Kroatië, die ik morgen en overmorgen over ga, zeker kan passeren. Binnen het kwartier was het resultaat gelukkig negatief en na een solonaise door de gymzaal stond ik weer buiten met een papieren bewijs dat ik geen virusverspreider ben.


Op de fiets terug naar het centrum om een goede lunch te zoeken, zat ik welgeteld 5 minuten later met een menukaart in m’n hand op een terras onder een overkapping. Mijn geliefde pasta carbonara werd geserveerd en mijn buik dus goed gevuld. Nadat het nog de hele ochtend had geregend was het sinds ik de testlocatie uitstapte droog en ging ik vol goede zin op weg naar een mooi avontuur een paar kilometer buiten de stad.



De Tolmin kloof was namelijk mijn avontuur van de dag. Waar in het hoogseizoen honderden mensen per dag de kloof bezoeken was ik vandaag de enige samen met een Frans stelletje van mijn leeftijd. Na het kopen van een ticket werd me al snel duidelijk dat ik ontzettend gelukkig ben dat ik de keuze heb gemaakt om vandaag rust te nemen en deze plek te beleven.


Via smalle gladde paden die me direct naar het diepste punt van de kloof brachten werd ik een wereld ingezogen die mijn fantasie op hol deed slaan. Het schitterende water van de Tolminka slaat woest door de 60 meter diepe kloof. Om mij heen torenhoge muren van uitgesleten gesteente dat is begroeid met mos, klimop en andere planten.



Via kleine tunnels loopt het pad richting een warmwaterbron. Van alle kanten valt water de kloof in, wat zich her en der vormt tot een waterval. Een aantal bruggen om wanneer nodig tot de andere kant te komen, maar het merendeel een pad van treden uitgehouwen uit het gesteente langs de hoge wanden en langs of soms zelfs boven het water.


Langzaam vervolgd de weg omhoog en bekruipt me het idee dat ik me ergens in een jungle begeef. Als plots de zon doorbreekt en de zonnestralen de kloof binnen vallen geeft dat een magisch beeld. De stralen licht weerkaatsen af op al het groen dat nog nat is van de regen en het kolkende water dat opstuift tot nevel laat een prachtig kleurenspel zien. Als betoverd schouw ik het aan en als ik verder loop merk dat ik me met een grote grijns op m’n gezicht door de kloof voort beweeg.



De weg omhoog wordt verder ingezet en het sprookje duurt nog even voort tot ik aan de “doorgaande” weg kom die terug leidt naar waar het allemaal begon. Onderweg kom ik nog langs de grot van Dante, die ik ook in ga, maar na 50 meter helaas is versperd omdat toegang alleen is toegestaan met een ervaren gids. Via de weg, met uitzicht van boven op de kloof en het stadje Tolmin in de verte, loop ik terug naar het beginpunt.



Ik pak m’n fiets en zet de weg terug naar Tolmin in. Terwijl de zon nog schijnt smaakt het biertje op het terras me uitstekend en besef ik me dat ik alweer een mooie belevenis rijker ben. Dat het weer ineens weer omslaat naar snoeiharde regen en onweer doet daar niks aan af. Als ik m’n biertjes heb betaald stap ik weer op de fiets naar een klein winkelcentrum waar ik gelukkig een nieuwe binnenband kan kopen, want ik was al door mijn voorraad heen. Gelijk sla ik avondeten in dat ik daarna bereid in het hostel dat ik nog steeds voor mezelf heb. Even later zit ik aan de varkenshaaspuntjes met een goeie klodder mayo en een ratatouille van groente.



Tijdens het eten bel ik nog even met Mark(Polly), die als geen ander weet wat het is om mooie avonturen te beleven. Na het eten stort ik me weer op het boek Ik ben Pelgrim, echt knetter sterk geschreven en een bizar verhaal. Nog even kijken hoe de reis er morgen uit gaat zien en bellen met Merle en mijn dag zit er alweer op. Time flies when you’re having fun. Morgen weer lekker op de fiets, mooi weer en goede zin. Ik kijk er naar uit.

137 weergaven1 opmerking

Recente blogposts

Alles weergeven

Dag 49

Dag 48

Dag 47

1件のコメント


yshreinders
2021年5月27日

Het lijkt wel of ik een mooi boek aan het lezen ben. Fijn dat je zo geniet en alle lezers mee laat genieten. Groetjes Yvonne Reinders

いいね!
bottom of page