Dag 19

Rottau - Lind (75 km)

Ik werd wakker in mijn tent na een fijne nacht nabij Rottau. De benen voelen ondanks genoeg slaap nog behoorlijk zwaar, maar een mooie rit over Ciclovia Alpe Adria staat op me te wachten en ik ben er weer klaar voor om de dag te starten. Een beetje eten en m’n spullen pakken. Kom ik er bij het in pakken van m’n tent achter dat een stuk of 30 naaktslakken de onderkant van mijn tent als rustplaats hebben gebruikt. Afkloppen die beestjes en snel inpakken die tent.

De route vandaag bevat gelukkig op een paar heuveltjes na niet veel hoogtemeters en leidt me veelal door het dal tussen de bergen door richting zuidoosten langs kleine dorpjes en via voornamelijk gravelpaden uitsluitend voor wandelaars en fietsers. Allereerst volg ik de rivier de Möll, die al gauw over gaat in de Drau. Mooie paden omgeven door groen en weilanden waar boeren de eerste oogst gras aan het maaien, schudden of balen persen zijn.

Wanneer ik langs de Drau plots een drinkwaterbron passeer en m’n water bijna op is, besluit ik even te stoppen om wat te drinken en m’n bidons te vullen. Achter de dijk hoor ik geluid en wanneer ik ga kijken wat ik hoor, zie ik een mooi voetbalcomplex waarop jeugd een (naar mijn idee) selectiewedstrijd aan het spelen is voor volgend seizoen. Met ouders en grootouders als aandachtig toeschouwer, blijf ik ook even hangen om een stukje te kijken. Even de benen strekken in het gras, ik kwam er bijna niet meer weg.

Als ik dan toch toch mijn weg voortzet is de eerste grote plaats die ik passeer Spittal an der Drau. Wederom via mooie gravelpaden de weg vervolgend zie ik overal om mij heen bergtoppen die het landschap nog steeds indrukwekkend maken. Het weer is vandaag prettig, droog en af en toe een straaltje zon. De wind stevig en onvoorspelbaar soms van links of rechts komt, soms vol op m’n smoel en soms een duwtje in de rug. Het tempo zit er ondanks de zware benen goed in en geeft me de gelegenheid af en toe even achterom te kijken, want bijna tot aan Villach kan ik de Grosglockner in de verte zien.

Als ik bij Villach aan kom heb ik al bijna 60 kilometer gefietst en geteerd op mijn kleine ontbijtje, een appel en wat mueslirepen. Ik besluit in de mooie stad Villach de supermarkt in te gaan en dat bleek de grootste die ik ooit gezien heb. Ongelofelijk wat een pand en keuze, ik ben meer gebaat bij een wat kleiner assortiment ben ik achter. Mezelf uiteindelijk wel getrakteerd op een Italiaanse salade, garnalencocktail, hummus (wat ik echt al gemist heb sinds ik weg ben), kaas en chips. Wederom een bewijs dat je nooit met honger boodschappen moet doen.

Vanaf Villach met dubbel zo zware bagage verder fietsend voor de laatste kilometers van de dag. Een super mooi stuk, dat via dezelfde soort gravelpaden langs het turquoise water van de rivier de Gail loopt, welke een zijtak is van de Drau. Bijzonder de kleur van het water uit de bergen, gekleurd door de mineralen die het bevat. Op zoek naar een plek om te slapen kom ik uiteindelijk uit bij een verlaten veld gelegen tussen een regionale weg en die Gail. Een plek die uitzicht biedt op de bergen en waar op het eerste oog geen hond komt.

M’n tent opgezet, alles gereed om te relaxen, wat te eten en ja hoor je raadt het al: een hond. Een Oostenrijker die z’n honden uit komt laten en de Australische herder die me bespringt is zo enthousiast dat ik de volgende 10 minuten tijdens het gesprek met de man, met het beestje aan het knuffelen ben en Fonsie vervolgens nog iets meer mis. Gelukkig kan ik vrij snel daarna met Merle bellen en krijg ik een filmpje van onze teckel die sinds kort in de IJssel zwemt. Ik kan niet wachten om straks in de zomer met haar dat water in te gaan.

Na fijn met Merle te hebben gebeld, bel ik ook nog even met m’n ouders. Die inmiddels ook op avontuur zijn en in Ommen op de camping hun nieuwe hobby waterballet aan het beoefenen zijn. Na een lekker biertje en lekker eten zijn bij mij de knollen voor vandaag wel weer op, de 75 kilometers laten zich voelen. Morgen weer een zware etappe met veel hoogtemeters naar Bovec in Slovenië, dat ik via Italië binnen ga. Weer 2 nieuwe grenzen om te passeren. Een slaapadres is gelukkig al geregeld, nu er nog komen. Zin in! Op naar morgen!