Dag 15

Eisenrichter - Königsee (20 km)

Nadat ik mezelf gister na een helse klim en een stortbui vroegtijdig had verzekerd van een relatief droge kampeerplek was vandaag de dag om de laatste kilometers te maken naar de Königsee. Met de rustdag in aantocht, bleek ook deze ochtend maar weer waarom een rustdag geen overbodige luxe is. Om half 11 werd ik wakker en nog steeds niet volledig uitgerust. De regen kletterde nog steeds op m’n tent en ik besloot rustig af te wachten tot het tempo van de regen me genoeg aansprak om naar buiten te gaan.

Dat gebeurde rond een uurtje of 12. Gelukkig was de Königsee al dichtbij, ik hoefde immers nog maar 20 kilometer te fietsen. Nadat ik eenmaal mijn spullen had verzameld, op de goede plek had terug gestopt, m’n fiets op de goede manier had bepakt en op het punt stond weg te fietsen, kwam ik er tot m’n stomme verbazing achter dat de voorband van mijn fiets hartstikke leeg was. Er zat een dikke naald/stekel in die zowel mijn anti-lek buitenband als binnenband had doorboord.

Dat betekende dus alle spullen er weer af, fiets op de kop, band eraf en binnenband wisselen. De oude heb ik bewaard om eventueel te kunnen plakken als het nodig blijkt te zijn, ik heb gelukkig nog een reserve binnenband. Goed voorbereid op reis als ik ging, was dit de eerste keer in mijn leven dat ik een binnenband heb gewisseld. Ik moest er zelf nog wel even om lachen. Maar goed, het is gelukkig geen hogere wiskunde, dus na een uur kon ik mijn metgezel weer in gang trappen op weg naar daar waar ik al zo lang naar uit keek: de Königsee.

Tussen de hoge besneeuwde bergtoppen door vervolgde ik mijn (gravel)weg richting Bischofswiesen. Waar ik voor ik het dorp bereikte een Aldi Süd tegen kwam en een overlevingspakket aan voedsel kon inslaan voor de komende dagen. Het dorpje Bischofswiesen vervolgens doorkruisend richting Berchtesgaden, dat is vernoemd naar het gelijknamige nationaal park waarin de Königsee zich bevindt. Of andersom natuurlijk.

Berchtesgarden is een ontzettend mooi dorp. Toegespitst op toerisme met veel terrassen, hotels en andere recreatieve verblijven. Gelegen tussen de bergen is dit een prima uitvalsbasis om het nationale park te ontdekken. Maar ik ben hier voor meer dan dat, dus ik fiets door richting Schönau am Königsee.

Af en toe een bui die voorbij trekt en mij doet besluiten even af te wachten, begin ik vanuit Berchtesgaden de rivier de Königsseer Ache te volgen. Het krachtig stromende water komt me tegemoet en ik ga de bult op richting Schönau. Via de bossen kom ik uiteindelijk uit op een immense parkeerplaats voordat ik het dorp kan betreden, maar geen auto te bekennen. Als ik het dorp in fiets merk ik pas echt de gevolgen van de pandemie. Waar in het hoogseizoen 45.000 mensen per dag dit dorp bezoeken, zijn nu alle ramen afgesloten door middel van vitrage of iets dergelijks. Het lijkt wel een spookstad.

Dat vergat ik echter snel na het aanschouwen van het bergmeer dat zich voor me uitstrekte. Het is werkelijk wonderschoon.. Het water is kristalhelder, enorme bergen die vanaf de rand hoog boven het water uit torenen, het groen van de bossen tegen diezelfde bergen en de wolken die de bergtoppen soms doen verdwijnen maken het me doen beseffen dat ik bevoorrecht ben dit alles te mogen beleven.

De laatste horde is wellicht de lastigste, een slaapplek vinden die recht doet aan de omgeving. Ik besluit linksom het meer te gaan, een flink stuk het nationale park in. Een moordende helling op, vindt ik uiteindelijk een vlak stuk grond bij een uitkijkpunt dat mijn verwachtingen te boven gaat. Liggend vanuit mijn tent kijk ik uit over het meer en de bergen en lig ik enigszins beschut tegen het weer dat er aan zit te komen. Tot nu toe mijn mooiste slaapplek van deze reis en dat voor 2 nachten. Morgen rustdag. Heerlijk uitrusten op deze wonderschone plek. Ik ga genieten.