Dag 1

3 mei 2021 | Deventer - Vynen (85km)

Daar waar ik al zo lang naar heb uitgekeken, begon vandaag dan eindelijk. De eerste etappe van mijn fietsreis naar Athene. Een tocht die me gelijk de Duitse grens deed passeren bij ‘s-Heerenberg. Via Zutphen en door de Achterhoek, de vertrouwde omgeving, naar de oosterburen. Het besef is er nu ook, 2 maanden van huis, 2 maanden zonder mijn fijne huis en huisgenoten. Ik ga je missen Merle. Nee tijdelijk afscheid nemen van mn allerliefste en kleine ruwharige Fonsie was niet makkelijk, maar met een lijf vol liefde stapte ik vandaag op de fiets. Het avontuur is nu echt begonnen! Het gevoel is goed.

Ik was nog geen 30 kilometer onderweg of de eerste bewonderaar deed al van zich spreken. Een wielrenner die me passeerde remde af, kwam naast me fietsen en sprak zijn bewondering uit. Ook tijdens mijn lunchpauze in Wehl een man die me zei hoe tof hij m’n onderneming vindt.

Super leuk om zulke enthousiaste woorden te ontvangen! Merk dat ik daardoor toch nog iets makkelijker ga fietsen.

Het passeren van de grens met Duitsland zat er wel aan te komen, maar werd me pas duidelijk nadat de bewegwijzering ineens was veranderd. Nergens een teken van een passage. Gelukkig maar. Ergens vroeg ik me toch af of ik in deze waardeloze coronatijd hinder ga ondervinden van alle maatregelen en reisbeperkingen. Niet te vroeg juichen natuurlijk, maar grens 1 is geruisloos gepasseerd. Dat biedt hoop. Nadat ik het land van bratwürst en weizen was binnen gefietst kwam ik bij Emmerich mijn compagnon voor de komende dagen tegen, de Rijn. Aan haar zij fiets ik verder richting zuidoosten. De machtig mooie brug bij Emmerich heeft me haar al doen oversteken.

De laatste 25 kilometer van de dag fietste ik verder Duitsland in, op weg naar m’n bestemming Vynen. Een klein dorpje aan de Rijn, net voorbij Wunderland Kalkar en zo’n 40 kilometer voor Duisburg. Op zoek naar een slaapplaats sprak ik mannen aan op de dijk. Op het moment dat zij met elkaar in conclaaf waren waar ze mee heen konden wijzen, kwam daar een vrouw op paard aangereden. Mollie, eigenaresse van een gasthuis met plek vrij voor een Hollander op de fiets. Tent in de tuin? Of kamer in huis? Keuze makkelijk gemaakt natuurlijk. En zo lig ik hier na een heerlijke douche, de benen voldaan na een eerste dag trappen, op een heerlijk tweepersoonsbed tevreden mijn eerste verhaal te typen. Ik ga er vanuit dat niet elke dag zo makkelijk gaat om een slaapplek te vinden, maar dit is toch wel een perfect begin van mijn avontuur.

Op naar meer!!